سخنرانی چارلی چاپلین در هفتاد سالگی خود

ساخت وبلاگ
 

وقتی من شروع به دوست داشتن خود کردم،

از آرزوی داشتن یک زندگی دیگر دست کشیدم و توانستم ببینم که همه چیز در گرداگرد من دعوتی بوده است برای رشد من.

امروز آن را تکامل مینامم.

وقتی من شروع به دوست داشتن خود کردم،

از دزدیدن زمان آزاد خود و طراحی پروژه های بزرگ برای آینده دست کشیدم.

امروز فقط آن کاری را میکنم که برایم خشنودی با خود به همراه دارد، آنچه را که دوست دارم و آنچه که دلم را شاد میکند، به آن شکل و ریتم مخصوص و متعلق به خودم.

امروز آن را سادگی مینامم.

وقتی من شروع به دوست داشتن خود کردم،

خودم را از چنگ تمام چیزهائی که برایم سالم نبودند رهانیدم، از غذاها، انسانها، اشیاء، موقعیتها، از تمام آن چیزهائی که مرا با خود به زیر میکشیدند و حتی از خودم هم دور نگاه میداشتند .

ابتدا آن را «خودخواهی سالم» مینامیدم، اما امروز میدانم که نامش خود دوستی است.

وقتی من شروع به دوست داشتن خود کردم،

از خواست اینکه همیشه حق با من باشد دست کشیدم و از اینکه همه کارهای من باید درست باشند و به این ترتیب کمتر دچار اشتباه شدم.

امروز آن را تواضع مینامم.

وقتی من شروع به دوست داشتن خود کردم،

دیگر از اینکه در گذشته زندگی کنم و نگرانی بخاطر آینده ام داشته باشم سرپیچی کردم.

حالا فقط در لحظه اکنون زندگی میکنم، جائی که همه چیز در آن به وقوع میپیوندد، و در حال حاضر هر روز اینچنین زندگی میکنم، و آن را کیفیت مینامم.

وقتی من شروع به دوست داشتن خود کردم،

پی بردم که تفکرم میتواند سد و بیمار ساز باشد. اما وقتی که با دلم یکی شدم، ذهنم دارای یار ارزنده ای گردید.

من امروز این اتحاد را هوشمندی قلب مینامم.

ما دیگر از اختلافات، درگیریها و مشکلات با خود و دیگران نمیهراسیم، زیرا که ستاره ها هم گاهی با هم تصادف میکنند و از این خرابی دنیای زیبای تازه ای تشکیل میگردد.

امروز این را زندگی مینامم .

(سخنرانی چارلی چاپلین در هفتاد سالگی خود در تاریخ 16. آپریل 1959)

 

شعر و داستان/امین فرومدی

ادبیات ایران و جهان

شعر و داستان/امین فرومدی...
ما را در سایت شعر و داستان/امین فرومدی دنبال می کنید

برچسب : سخنرانی, نویسنده : shereamino بازدید : 230 تاريخ : پنجشنبه 2 آذر 1396 ساعت: 13:27