شعر کلمه :امین فرومدی

إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَيْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَنْ نَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (نحل/40)

"شعر کلمه"

به صدا سوگند!

به صدا سوگند!

که کلام،اعجاز عشق است

و همین شب 

و همین شب که پر از جاذبه است

با کلامی آفریده گشت

تا شفایی باشدبرای این دل های عاشق

و همین ماه 

و همین ماه قشنگ که دلربا است و خوش آهنگ

با کلامی آفریده گشت

تا هر که عاشق است و بی تاب

در شب زیبای مهتاب

هر چه رود های خروشان،هر چه دره های هولناک

پشت سر گدارد او،بی هیچ ترس و اندوه

تا که در مینای شوق

زیر چتر بید مجنون

او به دیدار خوش یار شتابد

به صدا سوگند!

که کلام،اعجاز عشق است

و همین مرد

و همین مرد شکیبا،خوش نشین

با کلامی آفریده گشت

و همو در آن پگاه عاشقی

آن بهشت را رها کرد 

و نمی دانم چرا؟

راز آن را عاشقان دانند و بس

و همین زن

و همین زن که پر از جاذبه مهر است و ایثار

و همو که آفرینشی ست شاهکار

با کلامی آفریده گشت

و سلام بر زن

هر چه مردان بزرگ در دامنش بزرگ گردیده اند

و همو مادر تاریخ،تمدن بوده است

به صدا سوگند!

که کلام،اعجاز عشق است

و بهشت با آن همه زیبایی

با تمام شوکت و جاه در کتاب آسمانی

با کلامی آفریده گشت

و همین دوزخ

کان چنان گرم است و سوزان

در مقام خود بسیار زیباست

اگر دوزخ نبود

دوزخیان همچو کارتن خوابها،بیچاره و بی خانمان بودند!

به صدا سوگند!

که کلام،اعجاز عشق است

و ستارگان شوخ چشم 

دب اکبر یا که اصغر

آسمان مینوی،بالای سر

هر چه اقیانوس و دریا

و موجودات کف آبها

همه در راز و نیازند و نیایشگر

جملگی پاکند و عاشق

جمله را عشق آفرید

آفرینشی مدام

و آنچه دارد نام هستی،هر دمی باشد تجلی دگر

گوییا جریان آب است

عاشقان!

انسان کامل ناظر است

و کلام پاک در نی زار نیاز دمیده می شود

درد لدت بخش آگاهی ما در یک نگاه

روحمان را می کند بی تاب

کودک ناز خرد متولد می شود در یک پگاه

و جسارت می کند تا کاشف راز حیات گردد

لیک در قلب حیات و آفرینش

راز و اسراری نهفته است که

دست هیچ عقل و خرد نگشاید در آن را

مگر آن دستان کز آن عاشقان باشد.

به صدا سوگند!

که کلام،اعجاز عشق است

و عشق تمام کلمه است.

دوسنان عزیز و فرهیخته!

سلام و درود خداوند بر شمایان باد!

و خانه دل هاتان بیش از پیش گردد آباد!

و کلام عاشقانه اتان 

پر از فرّ ایزدی گردد و شاد!